De vuurlibel (Crocothemis erythraea) is een felroodgekleurde middelgrote libel (36-45 mm), die veel in Zuid-Europa wordt gezien. De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Gaspard Auguste Brullé in 1832. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Libellula erythraea gebruikt.^[2] In Nederland is de soort vrij algemeen.

Uiterlijke kenmerken

De vuurlibel is een vrij breed gebouwde libel, die iets groter is en forser oogt dan de bruinrode heidelibel. Het rood van de mannetjes is ook intenser dan dat van de heidelibellen uit het geslacht Sympetrum. Het achterlijf is wat afgeplat.

De soort heeft een oranje vlek in de basis van de achtervleugels. De pterostigma’s op de voor- en achtervleugel zijn groot en geel met zwarte randaders. Jonge mannetjes en vrouwtjes zijn na het uitsluipen bruingeel, met lichte schouderstrepen, een lichte streep over het midden van de borststukrug en meestal een dunne zwarte lijn over het midden van het achterlijf. Uitgekleurde mannetjes zijn grotendeels dieprood gekleurd. Gezicht, borststuk, poten, achterlijf en voorste vleugeladers: alles is rood. De ogen zijn donkerrood met blauwe onderzijde. Oude vrouwtjes worden flets bruin.
De lichaamslengte van volwassen dieren ligt tussen 36 en 45 millimeter; de larve is 17-19 mm lang.

Vliegtijd

De vliegtijd van de vuurlibel in Nederland is van begin mei tot begin oktober, met een piek van half juni tot begin augustus. In het Middellandse Zeegebied wordt hij van november tot februari bijna niet waargenomen. In de Sahara zijn er het hele jaar door vliegende exemplaren te vinden.

Bron Wikipedia